مباهله چه روزی است؟
و سبب
فضیلت روز مباهله به طور اختصار آن است که: چون حضرت رسول(صلىالله علیه
وآله)رسولان فرستاد به سوى نصاراى نجران که اعظم تر سایان عرب بودند و
ایشان به کتب خود رجوع کردند و اوصاف آن حضرت را در جمیع کتب انبیا مشاهده
کردند، حبّ دنیا بر اکثر علماى ایشان غالب شد و ایمان نیاوردند و هفتاد نفر
از علما و عُظَماى خود را فرستادند که صفاتى که در کتب سابقه براى حضرت
رسول(صلى الله علیه وآله) دیدهاند مشاهده نمایند و به مدینه داخل شدند و
صفات را موافق یافتند و حضرت رسول(صلى الله علیه وآله)حجّتهاى شافى بر
ایشان تمام کرد و باز بعضى از ایشان به سبب حبّ ریاست و اغراض باطله مضایقه
کردند در ایمان آوردن. و حق تعالى آیه مباهله را فرستاد; پس حضرت
رسول(صلىالله علیه وآله)عبا بر دوش مبارک گرفت و حضرت امیرالمؤمنین و
حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین(علیهمالسلام) را در زیر عبا داخل کرد و
گفت: «پروردگارا هر پیغمبرى را اهلبیتى بوده است که مخصوصترین خلق
بودهاند به او; خداوندا اینها اهل بیت من هستند، پس از ایشان بر طرف کن
شکّ و گناه را و پاک کن ایشان را پاک کردنى)». پس جبرئیل نازل شد و آیه
تطهیر را در شأن ایشان آورد. پس حضرت رسول(صلىالله علیه وآله)این چهار
بزرگوار را بیرون برد از مدینه براى مباهله و چون نصارى حقّیت آن حضرت را
دانسته بودند و بعد از ایستادن حضرت با آن بزرگواران در مقام مباهله آثار
نزول عذاب در زمین و آسمان ظاهر شد، و عالم بزرگ ایشان گفت: به خدا قسم که
من روى چندى مى بینم که اگر دعا کنند که کوهى از جاى خود کنده شود، هر آینه
کنده خواهد شد. جرأت مباهله نکردند و استدعاى مسالمه و مصالحه کردند و بنا
شد که هر سال جِزیه دهند. پس حضرت به امر الهى قبول فرموده، نفرین نکرده و
جزیه قرار داد.
این مختصرِ قضیّه است وعلماى شیعه و سنّى آن را ضبط
نمودهاند و فواید بىشمار و فضایل بسیار از براى اهلبیت آن حضرت به خصوص
براى امیرالمؤمنین(علیهالسلام) از این واقعه استنباط نموده اند. و زمخشرى
در کشّاف و محمّدبن طلحه شافعى در مطالبالسّؤول به بسیارى از آن اشاره
نمودهاند و ] این [ رساله را گنجایش ذکر آنها نیست.
و نیز از جمله
امورى که در این روز واقع شده و باعث مزید فضل آن گشته، آن است که حضرت
امیر المؤمنین(علیه السلام)در این روز انگشتر خود را به سائل بخشید در حال
نماز و آیه کریمه (إنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ) که نصّ صریح بر امامت اوست
نازل شد، و امامت آن حضرت بر اصحاب بصیرت هویدا گردید.